Spitali Amerikan, Author at American Hospital

Prof. Dr. Faruk Dogan – Nefrektomia radikale

Dr. Faruk Dogan, tregon për një rast të vështirë të realizuar me sukses në Spitalin Amerikan 3. Pacienti ka një tumor në veshka.

Është një tumor në stad të avancuar dhe nuk është tumor i lokalizuar. Është një rast i vështirë, pasi ka një përhapje në venen cava, e cila është një enë e madhe gjaku dhe gjithashtu është ngjitur me Ileumin dhe duodenin (pjesë të zorrës së hollë). Dr. Faruk do të kryejë nefrektomi radikale dhe pas heqjes së gjithë masës do të kryhet një rikonstruksion i venës kava dhe i zorrës së hollë.

Nefrektomia radikale (e plotë) është një ndërhyrje gjatë të cilës kirurgu urolog heq të gjithë veshkën dhe shpesh disa struktura shtesë, si pjesë e tubit që lidh veshkën me fshikëzën ose organe ngjitur si gjëndra mbiveshkore ose nyjet limfatike. Një nefrektomi kryhet për të trajtuar kancerin e veshkave ose për të hequr një tumor. Kirurgu urologjik mund të kryejë një nefrektomi përmes një prerjeje të vetme në bark ose anash (nefrektomi e hapur) ose përmes një serie prerjesh të vogla në bark (nefrektomia laparoskopike).

Kanceri më i zakonshëm i veshkave tek të rriturit, karcinoma e qelizave renale, fillon në qelizat që veshin tubat e vegjël në veshkë. Tumoret në veshka te fëmijët janë të rrallë, por kur ato ndodhin, fëmijët kanë më shumë të ngjarë të zhvillojnë një lloj kanceri në veshka të quajtur tumor i Wilms, ndoshta i shkaktuar nga zhvillimi i dobët i qelizave të veshkave.

Këto ndërhyrje të vështira kryhet me sukses nga Dr. Faruk Dogan, kirurg urolog pranë Spitalit Amerikan 3.

Për më shumë informacion ose vizitë me mjekun urolog Dr. Faruk Dogan kontaktoni në 042357535 ose klikoni në: rezervime.spitaliamerikan.com

Spitali Amerikan, përqafoje jetën!

Çfarë është Pre-eklampsia? Nga Dr. Elton Peci.

By Spitali Amerikan - Të Reja

Pre-eklampsia (shkurt PE) është një sëmundje që shfaqet vetëm në shtatzani. Ajo mund të prekë bebin, nënën ose të dy bashkë në më të shumtën e rasteve. Mund të shfaqet në cdo moment pas javës së 20-të të shtatzanisë.

Tek nëna ajo mund të shkaktojë crregullime me tensionin arterial (hipertension) dhe humbje të proteinave me urinën (proteinuria, albuminuria). Fillimisht këto crregullime mund të jenë të heshtura, minore por më vonë mund të bëhen serioze.
Bebi në barkun e nënës mund të rritet më ngadalë në peshë (IUGR) ose mund të vuajë nga pakësimi i sasisë së oksigjenit që sjell placenta.

Sa shpesh ndodh PE?

PE mund të takohet deri në 10% të shtatzanive, duke qenë kështu komplikacioni më i shpeshtë i shtatzanisë para lindjes. Zakonisht ndodh më shpesh në shtatzaninë e parë, megjithëse një pjesë e grave që kanë patur shtatzani me PE bëjnë sërish PE në shtatzanitë e tjera.

Sa e rrezikshme është PE?

Zakonisht PE është e lehtë, por në 1% të shtatzanive është e formës së rëndë duke vënë në rrezik jetën e bebit dhe të nënës në të njëjtën kohë. Rreziku për fetusin vjen si pasojë e pamundësisë së placentës për të plotësuar nevojat e bebit me oksigjen, distakos së placentës dhe e lindjeve të detyruara parakohe për të shpëtuar jetën e nënës. Rreziku për nënën shtatzanë mund të vijë për shkak të krizës hipertensive, distakos së placentës, hemorragjive në lindje, çrregullimeve të koagulimit dhe komës eklamptike.

Kush rrezikohet më shumë?

Është e pamundur të përcaktosh me siguri se cila paciente do të bëjë PE. Çdo femër është në rrezik të bëjë PE në shtatzaninë e parë. Megjithatë rrezik më të lartë paraqesin shtatzanat që:
• kanë një histori familjare për këtë komplikacion.

kanë patur PE në shtatzaninë e parë.• kanë shtatzani multiple (binjakë, trinjakë)
vuajnë nga sëmundje të ndryshme (diabet, sëmundje të veshkave, hipertension, migrenë) që mund të shoqërojnë shtatzaninë
janë në moshë > 35 vjeçe dhe ato < 20 vjeçe.
janë obeze

Çfarë e shkakton PE?

Shkaqet e PE nuk dihen ende. Mendohet të jenë përfshirë edhe faktorë gjenetikë pasi shtatzanat nënat dhe motrat e të cilave kanë kaluar PE janë më të rrezikuara ta kalojnë vetë PE. Ajo që dihet me siguri është se PE vjen nga placenta – një organ special që lidh bebin me nënën. Placenta ka nevojë për një furnizim të mjaftueshëm me gjak nga nëna për të plotësuar nevojat e bebit. Në PE, placenta merr një furnizim të pamjaftueshëm me gjak për shkak të ngushtimit të arterieve që e lidhin atë me mitrën. Kjo sjell pasoja serioze për rritjen e bebit dhe për shëndetin e nënës.

Çfarë mund të ndodhë me nënën?

Sinjalet nga pamundësia e placentës për të siguruar një fluks normal gjaku kapen nga enët e gjakut të nënës. Këto enë gjaku ngushtohen duke bërë që funksioni i veshkave tek nëna të dëmtohet. Kjo bën që produkte që duhet të eliminohen nga veshkat të akumulohen në gjakun e nënës, ndërkohë që proteinat e gjakut të humbasin përmes urinës. Me përparimin e sëmundjes, mëlçia e nënës, mushkëritë, truri dhe sistemi i koagulimit mund të preken gjithashtu. Komplikacionet më të rrezikshme të PE janë koma dhe konvulsionet (eklampsia), hemorragjia cerebrale (iktus), edema pulmonare (likid në mushkëri), insuficienca renale (bllokimi i funksionit të veshkave), insuficienca hepatike (bllokimi i funksionit të mëlçisë) dhe çrregullimet në koagulim. Të gjitha këto janë të rrezikshme për jetën e nënës.

Cilat janë shenjat e PE?

PE në stadet fillestare nuk paraqet ndonjë shenjë. Në këtë stad ajo mund të diagnostikohet vetëm rastësisht nga testet / analizat e ndryshme depistuese. Në shumicën e rasteve kombinimi i hipertensionit me shfaqjen e proteinurisë (proteinat, albumnina në urinë) sugjeron për PE. Megjithatë kjo nuk vlen në të gjitha rastet. Tensioni arterial në PE zakonisht është mbi vlerat 140/90 mmHg. Një tjetër shenjë (më pak specifike) është edhe edema (enjtja nga grumbullimi i likideve) e këmbëve, duarve dhe fytyrës. Megjithatë edema për shkak se shikohet edhe në një pjesë të mirë të shtatzanive normale nuk mjafton për të dyshuar për PE.Shenjat si dhimbja së pjesën e sipërme të barkut, të vjellat, dhimbja e fortë e kokës dhe çrregullimet në shikim, fotofobia (frika dhe bezdisja nga drita) paralajmërojnë se PE është në një stad të përparuar tashmë. Këto shenja nuk duhet të injorohen asnjëherë, pasi janë sinjale të një rreziku iminent.

A ka ndonjë kurë për PE?

Një shtatzani e prekur nga PE nuk mund të kthehet në normale. Por vetë PE mund të ndalohet duke kryer lindjen e bebit. Në kryerjen e lindjes mundohemi të planifikojmë atë moment që të jetë me përfitim për nënën dhe për bebin në të njëjtën masë. Për fat të keq jo gjithnjë zgjdhjet janë të lehta. Kur PE shfaqet herët në shtatzani, ndërprerja (e detyruar) e shtatzanisë vë në rrezik jetën e bebit.

Çfarë trajtimesh mund të përdoren?

Shtatzanat me PE të formës së rëndë zakonisht hospitalizohen. PE të rëndë kemi në rastet me vlera të larta të tensionit arterial dhe me proteinuri të madhe. Hospitalizimi ka për qëllim vlerësimin se sa serioze është PE dhe sa shpejt progreson ajo. Nuk duhet harruar se PE është progresive. Ajo veç përparon dhe nuk përmirësohet. Qëllimi final i hospitalizimit është përcaktimi i kohës së duhur për lindje (qoftë edhe para kohe) me qëllim që tu paraprihet komplikacioneve të rrezikshme për jetën e nënës apo të bebit. Ndër medikamentet e përdorura në janë antihipertensivët dhe anti konvulsantët, të cilët reduktojnë komplikacionet e PE. Dhënia e këtyre medikamenteve mund të fitojë një kohë të vyer për të stimuluar mushkëritë e bebit me kortizonikë të cilët duan 24-48 orë të japin efekt.

Çfarë mund të ndodhë tek bebi?

Me reduktimin e fluksit të gjakut nga nëna te placenta, bebi merr më pak oksigjen dhe lëndë ushqyese. Kjo sjell fillimisht një ngadalësim të rritjes në peshë (IUGR) dhe më vonë edhe mungesë të oksigjenit. Në momentin që PE dyshohet, bebi duhet të monitorizohet me kujdes po aq sa edhe nëna. Në rastet kur rritja ndalon ose kur gjendja e bebit është në rrezik, atëherë programohet lindja e bebit. Ky vendim është shumë më i lehtë për shtatzanitë që kanë kaluar javën e 34-të. Për shtatzanitë më të vogla se 30 javë, asgjë e sigurtë nuk mund të thuhet për mbijetesën e bebit. Edhe mbi 30 javë, bebi mund të jetë në rrezik, por nga ana statistikore vdekshmëria dhe sëmundshmëria është më e vogël se sa kur shtatzania ndërpritet për shkak të PE para javës së 30-të.

A ka efekte afatgjata PE?

Për shumicën dërrmuese të nënave që kalojnë PE, nuk ngelen pasoja afatgjata, pasi lindja i zhduk të gjitha efektet negative të PE. Në një pjesë shumë të vogël, mund të mbeten disa pasoja në organet që vuajnë më shumë gjatë PE (mëlçia dhe veshka). Gjithahsstu një pjesë e vogël zhvillon hipertension me kalimin e viteve.

Efektet tek bebi varen nga fakti se sa herët kanë lindur nqs janë prematur, si dhe sa gjatë bebi i është nënshtruar mungesës së oksigjenit në mitrën e nënës me PE.

A mund të parandalohet PE?

Ende nuk ka një mendim unanim lidhur me ndonjë medikament apo dietë e cila mund të parandalojë PE. Debatet më të shumta lidhen me përdorimin e aspirinës, e cila mendohet se parandalon ose vonon shfaqjen e PE në femrat që janë më shumë të rrezikuara për të kaluar PE. Jo më kot edhe në USA përdoret shprehja: “One aspirin a day takes the doctor away” “Një aspirinë në ditë mban doktorin larg”.

Për më shumë informacion ose vizitë me Dr.Elton Peçi kontaktoni në 042357535 ose klikoni në: rezervime.spitaliamerikan.com

Spitali Amerikan, përqafoje jetën!

Anemia, një problem mjekësor i keqvlerësuar dhe i keqmjekuar – Dr. Shk. Sotiraq Lako

By Spitali Amerikan - Të Reja

Çfarë është Anemia?

Anemia është sëmundja më e shpeshtë hematologjike. Termi “anemi” i përdorur në mjekësinë klinike i referohet reduktimit poshtë vlerave normale të pranuara të hemoglobinës (sipas moshës dhe seksit të personit) me ose pa ulje të numrit absolut të eritrociteve. Pakësimi i hemoglobinës çon në shfaqjen e simptomave dhe shenjave të anemisë.

Klinika (simptomat dhe shenjat) e Sindromit Anemik

Prania ose mungesa e shenjave klinike të anemisë përcaktohen nga 4 faktorë:

1. Shpejtësia e instalimit të anemisë. Një anemi e instaluar shpejt (post hemorragjike, hemolizë) ka klinikë më të shprehur se kur instalohet gradualisht (Sistemi Kardiovaskular ka më shumë kohë për t’u përshtatur).
2. Shkalla e anemisë. Sa më e thellë të jetë anemia, aq më e theksuar është klinika. Klinika e anemisë shfaqet kur Hb është më pak se 9-10gr/dl, por ka raste që pakësimi i Hb të jetë i theksuar dhe përsëri të mos ketë shenja ose të jenë shumë të pakta nëse ajo është instaluar gradualisht dhe personi ka qenë i shëndetshëm dhe në moshë të re (si tek anemia nga mungesa e hekurit).
3. Mosha dhe gjendja e përgjithshme e pacientit. Moshat e vjetra e suportojnë aneminë më vështirë se sa mosha e re dhe kjo lidhet me sistemin kardiovaskular dhe sëmundjet shoqëruese kardiopulmonare.
4. Kurba e disocimit të Hb nga oksigjeni. Anemia shoqërohet me lehtësi më të madhe për të çliruar oksigjenin nga Hb tek indet.

Simptomat – Dobësi, lodhje e përgjithshme, më të theksuar në sforcimet fizike (konsumohet më shumë oksigjen), vështirësi në frymëmarrje, dhembje koke (në pjesën e pasme të saj), miza para syve, zhurmë në vesh. Te moshat e vjetra dhe kur instalohet shpejt mund të shfaqen dhe simptomat e angina pectoris (dhembje gjoksi) etj.

Shenjat – këto ndahen në shenja të përgjithshme dhe specifike.

• Shenjat e përgjithshme përfshijnë zbehjen e lëkurës dhe të mukozave (të cilat shfaqen kur Hb është më pak se 9-10 gr/dl). Vlerësimi duhet bërë në dritë natyrale. Anemia duket më mirë në membranat mukoze (buzët, goja, faringu, konjuktivat), llapa e veshit, shtrati i thonjve, shuplakat e duarve dhe në shputat e këmbëve (kur Hb < 7 gr/dl). Duhet të kemi parasysh se është pigmenti i hekurit (Fe) që siguron ngjyrën e kuqe të hemoglobinës, në këtë mënyrë të eritrociteve dhe për pasojë të vetë gjakut (pjesa e mbetur e gjakut pa eritrocite nuk ka ngjyrë të kuqe). Ngjyra e hemoglobinës (pra e hekurit) është dhe faktori kryesor i ngjyrës së lëkurës. Në rastet kur anemia instalohet shpejt dhe është e thellë mund të kemi takikardi, puls të shpejtë dhe goditës, tone të forta në zemër, zhurmë sistolike, kardiomegali.
• Shenjat specifike janë në varësi të tipit të anemisë p.sh në rastin e anemisë hemolitike do të ketë ikter nga shtimi i bilirubinës indirekte. Në sëmundje të tjera anemia mund të shoqërohet me neutropeni, trombocitopeni etj.

Për më shumë informacion ose vizitë me Dr. Shk. Sotiraq Lako kontaktoni në 042357535 ose klikoni në: rezervime.spitaliamerikan.com

Spitali Amerikan, përqafoje jetën!

Komplikacionet kardiake të Covid -19 – Dr. Alfred Nona flet për studimet e fundit.

By Spitali Amerikan - Të Reja

I ftuar në ABC Newws, Dr. Alfred Nona, kardiolog në Spitalin Amerikan 1, flet për problematikat kardiake qe mund te lindin si pasojë e infektimit me COVID-19.

A janë pacientët me probleme kardiake pre-egzistuese më të rrezikuar për të patur sëmundshmëri më të lartë (severitet) nga infektimi me Covid-19?

Pacientët me sëmundje kardiake pre-egzistuese, janë të më të prirur për fat të keq, për të patur një vdekshmëri më të lartë nëse preken nga COVID-19 dhe gjithashtu infektimi mund të shoqërohet edhe me komplikacione të tjera më të theksuara tek ky grupim, siç është përdorimi i oksigjenit me fluks më të lartë, më tepër CPAP, më shumë të intubuar, më tepër ARDS, ECMO etj etj, pra sëmundshmëri më e rëndë.

Jo të gjithë pacientët me sëmundje zemre hyjnë në këtë kategori, por sidomos ata me sëmundje, si Insuficienca kardiake, Infarkti i Miokardit i kaluar, pacientë me koronaropati të trajtuar me rivaskularizim nëpërmjet stenteve apo By-pass-it, apo edhe pacient me faktore risku si diabeti, hipertensioni obeziteti janë më të rrezikuar për komplikacione apo edhe vdekshmëri më të lartë nëse preken nga Covid-19.

Në një studim me shumë pacientë u pa qartë se tek pacientët “pa probleme zemre”, vdekshmëria ishte 2,3%, ndërsa tek pacientët “me probleme zemre”, vdekshmëria ishte 10,5%-13,3%, pra disa fish më e lartë.

A shkakton Covid-19 sëmundje të reja në zemër? Nëse po cilat janë ato?

Për fat të keq përgjigja është po, dhe jep një larmi patologjish dhe një pjesë e jetëve të humbura ndodhin pikërisht nga problemet kardiake.

Enzima ACE 2 ndodhet me shumicë në mushkëri, në zemër apo dhe endotelium kështu që virusi deporton në këto organe dhe mund të shkaktojë dëmtime direkte apo edhe indirekte nga hiper-infiamacioni.

Po radhisim disa nga problemet kryesore që Covid 19 shkakton në zemër:

Gati 25% e pacientëve që shtrohet në spital (tek pacientet shtepiake nuk ka studime) si pasojë e Covid-19, kanë dëmtime në zemër bashkangjitur shpesh edhe miokardit (infiamacion i muskulit të zemrës). Ky dëmtim matet nëpërmjet Troponinës (proteinë që ndodhet në brendësi të qelizës së zemrës dhe nëse del në qarkullim tregon dëmtim të muskulit të zemrës). Troponina ka një rol shumë të rëndesishëm si për diagnozë ashtu edhe për prognozë (parashikim). Për fat të keq pacientët me troponin të rritur kanë një vdekshmëri që e tejkalon 50% në krahasim me ata që nuk kanë troponinë të rritur (shifër katastrofikisht e lartë). Gjithashtu këta pacientë kanë edhe nje severitet më të lartë të sëmundjes nga SARS-CoV 2 çka do të thotë, me shumë oksigjen me fluks të lartë, më shumë terapi intensive, më shumë të intubuar, më shumë insuficience renale, më shumë TV/FV etj etj. Për të vlerësuar dëmtimin kardiak troponina integrohet me shenjat simptomat, pra vlerësimin klinik, EKG, ekokardiogramën apo ndonjë egzaminim tjetër më të avancuar.
Riakutizim i një insuficience kardiake pre-egzistuese apo verifikim i një insuficience kardiake de novo (të re).
Verifikim i të gjitha llojeve të aritmive nga ato më të thjeshta deri tek ato me rëndësi për jetën siç janë TV/FV (takikardia ventrikolare/fibrilacioni ventrikolar).
Katër-fishim i kardiomiopatisë nga stressi (sindromë e Tako-Tsubo).
Dëmtim i trajtimit të kolauduar prej kohësh i sindromës koronare akute (infarktit) për shkak të frikës për t’u paraqitur apo edhe vonesës në trajtim dhe ndoshta edhe precipitim i një sindrome koronare kronike në sindromë koronare akute.
Tridhjetë-fishim i Sindromës së Kaëasaki (vaskulit që prek edhe koronaret tek fëmijët).
Gati 20% e pacientëve të shtruar dhe me një mortalitet që arrin deri në 30% shfaqin evente tromboembolike venoze dhe arterioze (trombozë të venave të thella, tromboemboli polmonare, tromboz in situ polmonare, infarkt kardio-embolik, infarkt në tru apo embolizim sitemik etj etj).

Sa më rëndë të jetë pacienti aq më e lartë është përqindja e eventeve trombo-embolike venoze dhe arterioze përfshirë edhe imuno-trombozën lokale në nivel të enëve të gjakut të mushkërisë (pra tromboze in situ duke qenë që Covid-19 është virus pro-koagulant).
Perikardit akut edhe rrallë herë edhe tamponim kardiak.
Gjithashtu Covid 19 ka qenë përgjegjës edhe për miokardit fulminant shock kardiogjen (jetëkërcenuese) apo edhe vdekje kardiake të menjëhershme.

A duhet pacientët të përdorin hollues gjaku?

Për pacientët domiciliare (pra ata që kurohen në shtëpi) në shumicën e rasteve nuk është nevoja për hollues gjaku përjashto ato pak raste që kanë risk të lartë per evente trombotike. Për të gjithë pacientët e shtruar përdoret terapia me antikoagulant si eparina me peshë molekulare të ulët dhe eparina e pa fraksionuar (LMËH, UFH), dhe ku janë testuar dhe përdoren rregullisht tre doza

1) doza profilaktike (doza e vogël)

2) doza mesatare dhe

3) doza e lartë (terapeutike, në bazë të peshes trupore).

Zakonisht kush është më rëndë (pra në terapi intensive) përdor dozë më të lartë (terapeutiken) edhe pse studimet jo gjithmonë janë uniforme dhe rekomandojnë gjithmonë të njëjtat rekomandime.

A duhet të vazhdoj trombo-profilaksia me hollues gjaku edhe pas shërimit?

Përgjigja është varet. Tek disa kategori duhet të vazhdohet me dy medikamente (jo njëherësh) për 45 ditë (udherrëfyes të ndryshëm i zgjasin rekomandimet për 2-4-6 javë apo 45 ditë) konkretisht mund të përdoret 1) Rivaroxaban 10 mg per os ose 2) enoxaparina 4000 njësi njëherë në ditë.

Pra duhet të vlerësojmë riskun për tromboemboli venose apo arterioze edhe riskun për emoragji tek këta pacientë, të bëjmë një bilanc.

Kategoritë që duhet të marrin hollues gjaku edhe pas shërimit janë: pacientët obez, nëse janë mbi 60 vjeç, që kanë në diagnozë trombofilinë (probleme të mëparshme me koagulimin e gjakut), ata që kanë kaluar një tromboemboli pulmonare ose trombozë të venave të thella të mëparshme në historikun e tyre, pacientë që janë ende në gjendje shtrati, pacientët me D-dimer dyfish mbi normë, pacientë që kanë kaluar VTE (trombo-emboli venoze apo arterioze gjatë shtrimit për Covid-19, këtu vazhdohet edhe më gjatë sesa 45 ditë), pacientë të paralizuar, pacient me tumor aktiv, pra të gjithë këta pacientë kanë nevojë për terapi me hollues gjaku edhe mbas periudhës së prekjes nga Covid-19, pra edhe mbas negativizimit dhe shërimit, sepse është vënë re në studime që trombozat vazhdojnë të ndodhin akoma tek këta individë.

Çfarë është D-Dimeri dhe a na ndihmon në trajtimin e pacientëve me SARS-CoV 2?

DD (D-Dimeri) është produkti i degradimit të fibrinës dhe tregon procesin fundor të koagulimit të gjakut, pra është produkti final dhe në mënyrë indirekte tregon që diku kemi patur mpiksje të gjakut. Problemi qëndron që është sensible, por jo specifik dhe ka një vlerë prediktive negative të lartë (pra kur është negative/normal jemi të qetë, realisht përqindjet janë minimale të një tromboze të mundshme) problemi qëndron kur vlerat janë të larta, atëherë shumë sëmundje mund ta rrisin atë. Konkretisht në pacientët e infektuar me Covid 19, D-dimeri rritet shumë edhe nga infiamacioni i shkaktuar po nga virusi të cilin tashmë e dimë fare mirë që është shumë pro-infiamator. Sot që flasim nuk është gjetur një vlerë e saktë (cut off) për të thënë që sipër kësaj vlere jemi të ekspozuar drejt trombozës poshtë kësaj vlere nuk jemi të ekspozuar dhe në momentin që flasim gjithsesi kjo vlerë mund të jete afër 1500-2000 ng/ml (vlera normale 0-500ng/ml për pacientët përpara Covid-19). D-dimeri ashtu si edhe troponina më sipër duhet të integrohet me klinikën e pacientit me egazminime të tjera laboratori apo imazherie për një vlerësim sa më të kompletuar. Pra mbi 4-fish nga norma duhet gjithsesi të përjashtojmë ndonjë trombozë të mundshme edhe me egzaminime të tjera (si psh Angio CT polmonare) apo të trajtojmë pacientin me doze të plotë holluesi sikur e ka fakt të kryer trombozën. Gjithsesi duhet thënë që D-Dimere ka një vlerë diagnostike dhe prognostike (parashikon sëmundjen) dhe sa më i lartë D-dimeri aq më i lartë është probabiliteti i humbjes së jetës, i dëmtimit kardiak apo edhe shtrimit në terapi intensive.

Ju ftojmë të ndiqni intervistën e plotë të Dr. Alfred Nona.

Për më shumë informacion ose vizitë me Dr. Alfred Nona kontaktoni në 042357535 ose klikoni në: rezervime.spitaliamerikan.com

Spitali Amerikan, përqafoje jetën!

Hernia inguinale në Spitali Amerikan 3 – Dr. Bledar Kola

By Spitali Amerikan - Të Reja

Hernia (në gjuhën popullore “dhjamthi”) është dalja jashtë hapësirës së barkut, përmes një porte apo defekti të murit të tij, e organeve që barku përmban. Në varësi të vendit ku ndodhet ky defekt i murit të barkut do të jetë edhe emërtim i kësaj hernieje.

Kështu p.sh. një hernie e lokalizuar në rrëzë të kofshës do emërtohej hernie inguinale ndërsa në zonën rreth kërthizës hernie umbilikale. Fryrja që rezulton nga dalja e këtyre organeve mund të jetë e dhimbshme ose jo, ajo behet më e dukshme veçanërisht kur kolliteni, përkuleni ose ngrini një objekt të rëndë. Një hernie inguinale nuk është domosdoshmërisht e rrezikshme. Megjithatë, nuk përmirësohet vetvetiu dhe mund të çojë në komplikime të rrezikshme për jetën.

Mjeku juaj ka të ngjarë të rekomandojë një ndërhyrje kirurgjikale për të rregulluar një hernie inguinale që është e dhimbshme ose zgjerohet. Riparimi i hernies inguinale është një procedurë e zakonshme kirurgjikale.

Shenjat dhe simptomat e hernies inguinale përfshijnë:

Një fryrje në zonën e rrëzës së kofshës e cila bëhet më e dukshme kur jeni në këmbë, veçanërisht nëse kolliteni
Një ndjesi djegjeje ose fryrje
Dhimbje ose parehati në ijë, veçanërisht kur përkuleni, kolliteni ose ngriheni
Dobësi ose presion në ijen tuaj
Herë pas here, dhimbje dhe ënjtje rreth testikujve

Trajtimi

Herniet e zgjeruara ose të dhimbshme zakonisht kërkojnë operacion për të lehtësuar simptomat ose për të parandaluar komplikime serioze. Operacioni është e vetmja alternativë për riparimin e zonës së dëmtuar dhe mbylljen e defektit në murin e barkut.

Ekzistojnë dy lloje të përgjithshme të operacioneve të hernies – riparimi i hernies së hapur dhe riparimi laparoskopik.

Riparimi i hernies së hapur

Në këtë procedurë, e cila mund të bëhet me anestezi lokale ose anestezi të përgjithshme, kirurgu bën një prerje në ijë dhe shtyn indin e dalë përsëri në barkun tuaj. Kirurgu pastaj qep zonën e dobësuar, shpesh duke e përforcuar atë me një rrjetë sintetike (hernioplastika). Hapja më pas mbyllet me qepje, kapëse ose ngjitës kirurgjikal. Pas operacionit, do të inkurajoheni të lëvizni sa më shpejt që të jetë e mundur, por mund të kalojnë disa ditë para se të jeni në gjendje të rifilloni aktivitetet normale.

Laparoskopia

Në këtë procedurë minimale invazive, e cila kërkon anestezi të përgjithshme, kirurgu operon përmes disa prerjeve të vogla në barkun tuaj. Gazi përdoret për të fryrë barkun tuaj për të bërë më të lehtë për të parë organet e brendshme. Një tub i vogël i pajisur me një aparat fotografik të vogël (laparoskopi) futet në një prerje. I udhëhequr nga kamera, kirurgu fut instrumente të vegjël nëpër prerje të tjera për të riparuar hernien duke përdorur rrjetë sintetike.

Njerëzit që kanë riparim laparoskopik mund të kenë më pak shqetësime dhe dhimbje pas operacionit dhe një kthim më të shpejtë në aktivitetet normale. Sidoqoftë, përsëritja e hernies mund të jetë më e mundshme me riparimin laparoskopik sesa me operacionin e hapur. Pasja e një kirurgu me përvojë shumë të madhe në procedurën laparoskopike mund të zvogëlojë këtë rrezik. Në rastet e përsëritjes së hernies pas nujë operacioni të mëparshëm, laparoskopia lejon kirurgun të shmangë indet e prekura nga ai operacion, kështu që mund të jetë një zgjedhje e mirë për personat herniet e të cilëve përsëriten pas operacionit të hernies së hapur.

Mund të jetë gjithashtu një zgjedhje e mirë për njerëzit me hernie në të dy anët e trupit (bilaterale). Parandalimi Ju nuk mund të parandaloni formimin e defektit që ju bën të ndjeshëm ndaj një hernie inguinale.

Sidoqoftë, mund të zvogëloni tendosjen e muskujve dhe indeve të barkut. Për shembull:

Mbani një peshë të shëndetshme.
Konsumoni ushqime me shumë fibra. Frutat, perimet dhe drithërat integrale përmbajnë fibra që mund të ndihmojnë në parandalimin e kapsllëkut.
Ngrini me kujdes sendet e rënda ose shmangni ngritjen e rëndë. Nëse duhet të ngrini diçka të rëndë, gjithmonë përkuluni nga gjunjët – jo nga beli.
Ndaloni pirjen e duhanit. Përveç rolit të tij në shumë sëmundje të rënda, pirja e duhanit shpesh shkakton një kollë kronike që mund të çojë ose përkeqësojë një hernie inguinale.

Këto ndërhyrje kryhen me sukses nga kirurgët e Spitalin Amerikan 3.

Për më shumë informacion ose vizitë me mjekët tanë kontaktoni në 042357535 ose klikoni në: rezervime.spitaliamerikan.com Spitali Amerikan, përqafoje jetën!

Rezonanca magnetike me komfort më të madh, tani në Spitalin Amerikan 3

By Spitali Amerikan - Të Reja

MRI, ose Rezonanca Magnetike, është një teknikë që përdoret më së shumti në radiologji për të vizualizuar strukturën dhe funksionin e detajuar të trupit. MRI siguron kontrast shumë më të madh midis indeve të buta të ndryshme të trupit në krahasim me skanerin CT, duke e bërë atë shumë të dobishme në imazhet neurologjike (të trurit), muskuloskeletit, gjirit dhe imazhet kardiovaskulare.

MRI pa stres?

Në Spitalin Amerikan besojmë se komforti i pacientit është i pari. Procedura e MRI është jo invazive dhe pa dhimbje. Ekzaminimi zgjat mesatarisht 30 minuta. Problemi më i madh me të cilin përballen pacientët kur bëhet fjalë MRI nuk është vetë procesi, por frika e lidhur me të. Pajisja tradicionale e MRI-së është një tunel i gjatë, i ngjashëm me një tub, në të cilin vendoset pacienti. Për shkak të ndjenjës së izolimit, shumë pacientë e shohin procesin e ekzaminimit mjaft stresues dhe përjetojnë një farë shkalle shqetësimi ose ankthi. Një shqetësim tjetër i lidhur me MRI është pritja. Është e vështirë të mos shqetësohesh ndërkohë je ende në një shtrat të motorizuar, duke dëgjuar tinguj të ndryshëm që prodhohen nga pajisja. Me avancimet e fundit, përvoja e pacientit me MRI është përmirësuar jashtëzakonisht shumë. Tani është e mundur të përjetoni komfort dhe qetësi gjatë ekzaminimit të MRI.

Dizajni më i ri i Rezonancës Magnetike MRI (koka-jashtë; këmbët-jashtë)

Spitali Amerikan 3 sjell modelin më miqësor ndaj pacientit: Siemens Espree 1.5 MRI me gjerësi të madhe 70cm dhe gjatësi të shkurtër 125cm , e cila është me e gjera dhe më e shkurtra krahasuar me MRI tradicionale.

Dizajni kokë-jashtë, këmbët-jashtë i lejon pacientët të ndjehen më të qetë. Kjo zvogëlon frikën dhe ankthin për ata që vuajnë nga klaustrofobia ose ndjesia e të qenurit i mbyllur. Gjerësia e pajisjes gjithashtu lejon që pacientët më të mëdhenj në fizik të përshtaten rehatshëm. Mund të strehojë njerëz të të gjitha grupmoshave moshave, nga fëmijët dhe deri në maksimumin e peshës 204kg.

MRI-ja jonë e hapur është 70 cm + 70 cm + 1.5T një kombinim i pa realizuar më parë në MRI.

MRI-ja jonë është plotësisht e integruar me Matricën e Imazheve Totali (TIM), e cila është një e këtij lloji dhe modeli i parë i mbështjelljes sipërfaqësore të mozaikut për të gjithë trupin. Kjo bën të mundur që pacientët të marrin imazhe me rezolucion të lartë me detajet më të mira të mundshme mjekësore në një kohë shumë të shkurtër.

Fuqia e lartë e pajisjes MRI të Spitalit Amerikan jep imazhet më të përparuara me detaje superiore të organeve të prekura brenda një periudhe shumë më të shkurtër në krahasim me MRI-të e zakonshme.

Kur mund merrni më shpejt imazhe mjekësore me rezolucion më të lartë dhe duke patur një eksperiencë të qetë dhe pa stres, pse të shkoni diku tjetër?

Siemens MAGNETOM Espree në Spitalin Amerikan 3 kombinon MRI të Hapur me Teknologjinë TIM (Matrica e Imazheve Gjithsej). TIM është modeli i parë i mbështjelljes sipërfaqësore të mozaikut të tërë trupit që mundëson pamjet me rezolucion më të lartë në një kohë më të shkurtër.

Gjithashtu kjo pajisje ka diametrin më të madh rreth 70 cm dhe gjatësi më të shkurtër rreth 125 cm, duke e bërë magnetin “më të hapur” prej 1.5T, një përfitim i madh për pacientët nervozë ose klaustrofobik.

Kjo rezonance ka një gjerësi më të madhe, që do të thotë që ju të mund të kryeni më shumë ekzaminime në çdo kohë. MRI në Spitalin Amerikan 3 është gjithashtu një zgjedhje e mirë për MRI-në e pacientëve me nevoja të veçanta si pamundësi për të lëvizur, dhimbje, probleme të frymëmarrjes dhe kifozë,etj.

Rezonanca në Spitalin Amerikan 3 është makineria e parë me rreze të gjerë MRI që ka dalë në treg, ajo përmban sistem të përparuar që rrit numrin e pacientëve duke u siguruar lehtësim pasi janë brenda dhe jashtë tavolinës sa më shpejt të jetë e mundur. Kjo rritje e rritje e numrit të pacientëve lejon që subjektet e kujdesit shëndetësor të planifikojnë më shumë ekzaminime.

Ndryshe nga CT, Rezonanca Magnetike nuk përdor rrezatim jonizues, por një fushë të fuqishme magnetike për të rradhitur magnetizimin e atomeve të hidrogjenit në ujë brenda trupit.

Llojet e shërbimeve të MRI:

Sistemi nervor qendror
Muskulo-skeletor
Shtylla kurrizore
Abdomeni
Angiografia MRI
MRI e prostatës
MRI e Gjirit
MRI Kardiake

Shumica e shoqatave mjekësore rekomandojnë MRI kur zgjidhni midis një MRI dhe një CT për shkak të ekspozimit më të vogël ndaj rrezatimit jonizues.

Kjo pajisje është tanimë në dispozicion të gjithë pacientëve çdo ditë në Spitalin Amerikan 3.

Për më shumë informacion ose vizitë kontaktoni në: 042 35 75 35 ose klikoni në:rezervime.spitaliamerikan.com

Spitali Amerikan, përqafoje jetën!

Kanceri i Zorrës së Trashë – Dr .Shk. Lida Shosha

By Spitali Amerikan - Të Reja

“Locus praeventioni melior quam rememdium” Më mirë të parandalosh se të kurosh.

– Po çfarë është kanceri i zorrës së trashë?

– Sa të prekur janë shqiptarët?

Kanceri kolorektal është formacion tumoral me qeliza atipike që ritet në murin e zorrës së trashë, dhe duke u zhvilluar prek gradualisht të gjithë murin e saj, duke u përhapur lokalisht dhe në distancë në organe të tjera të trupit.

Gjenetikisht është vërtetuar që kanceri i kolonit dhe ai i rektumit janë të njëjtë. Kjo ndodh për shkak të mutacioneve gjenetike kryesisht në genin APC, TGF-b, DCC, TP53 të cilat e shndërojnë adenomën në karcinomë.
Është sëmundja e tretë më e diagnostikuar ndër sëmundjet tumorale dhe zë vendin e dytë për vdekjet nga tumori në burra dhe gratë, ndërsa kanceri anal përbën rreth 4% të rasteve të diagnostikuar me kancer të zorres së trashë. Incidenca rritet me rritjen e moshës dhe është pak më e lartë tek meshkujt se femrat.

Sipas Statistikave Përmbledhëse 2018/Albania Burimi: Globocan 2018, Incidenca mesatare vjetore e kancerit kolorektal në Shqipëri, me një popullsi në total 2.934.345, është rreth 9.7 për 100. 000 persona, ndërsa në rrethin e Tiranës, është 13.6 për 100 000. Kanceri Kolorektal është në vendin e 8 me incidencë 8.4% dhe vdekshmëria 3.7%. Është konstatuar që ka reth 188 raste të reja me Kancer Rectum/vjet, Kancer Koloni 186 raste të reja/vit, Kanceri Anal 28 raste/raste të reja, numër total të kancerit anokolorektal reth 402 raste të reja në vit. Zbulimi i hershëm dhe ekzaminimi i kancerit duhet të shihet si një mjeti kryesor i kujdesit shëndetësor, gjithashtu sepse investimi në programin e screening mbron më të dobëtit në popullatë, zvogëlon barrën sociale të kancerit dhe zvogëlon të gjitha llojet e kostove të kujdesit shëndetësor, përfshirë ato për operacionin radikal, shtrimin në spital me ditë qëndrimi të zgjatura, dhe aplikimin e kemioradioterapisë. Incidenca e CRC në Shqipëri rezulton më e ulët në krahasim me vendet e tjera evropiane, por Shqipëria duhet të aplikojë programin kombëtar të screening për të diagnostikuar më shumë kancer të hershëm dhe për të parandaluar këtë sëmundje para se të shkojë në fazat e përparuara metastatike.

Në vendet ku programet e screening u krijuan dy ose tre dekada më parë, u konstatuan uljet e niveleve të vdekjeve dhe ulje të shpenzimeve që lidheshin direkt me kostot e ndërhyrjeve kirurgjikale. Më shumë akses në kolonoskopinë dhe zbulimin në fazën e hershme, si dhe teknikat e përmirësuara kirurgjikale, radioterapinë, kemioterapinë, terapinë e personalizuar dhe kujdesin paliativ, do të kontribuojnë në uljen e numrit të vdekjeve për shkak të kancerit kolorektal.

Rreth 70% – 72% të rasteve i përkasin kancerit të kolonit dhe 28% – 30% atij anorektal. Rreziku i zhvillimit të këtij kanceri gjatë jetës është mesatarisht një në 20 persona (5 – 6%), reth 1;22 meshkuj dhe 1;23 femra, por kjo e fundit në fakt varet dhe nga faktorët e riskut individual.

Çdo vit në botë diagnostikohen mbi 1 milion raste të reja dhe vdesin reth 600.000 njerëz. Por rreth 20% e pacientëve në kohën që diagnostikohen kanë metastaza në distancë dhe 25% e tyre kanë metastazë solitare potencialisht të rezekueshme në mëlçin e zezë, e cila duhet të hiqet pasi e rrit mbijetësen e këtyre pacientëve. Në Shqipëri në momentin kur pacientët diagnostikohen, përqindja e tumorit metastatik është më e lartë dhe shkon mbi 50%. Kjo për faktin se pacientët vijnë vonë, nuk ka program kombëtar të screening për kancerin kolorektal, i cili është i detyrueshëm mbi moshën 50 vjeç siç e kanë shumë prej vendeve të zhvilluara, dhe se konsulta për këtë kategori pacientësh akoma është tabu dhe konsiderohet e sikletshme.
Sigurisht ndikon dhe fakti që Shqipëria ka numër të pakët specialistësh të profilizuar në kirurgjinë kolorektale, të cilët kanë më tepër eksperiencë në diagnostikimin dhe trajtimin adekuat të kësaj patologjie. Më tepër se 80% e kancerit të zorrës vjen nga polipet adenomatoze të cilat identifikohen nga kolonoskopia, dhe nëse ato kapen 2-3 vjet para se të shfaqet kanceri simptomatik, vdekjet nga tumori ulen deri në 60%.

Kryerja e testit imunologjik të enzimës M2-PK, biomarkeri kyç në kancerin kolorektal dhe polipet, e cila lidhet me metabolizmin tumoral dhe jo prezencën e gjakut në feçe ndihmon në diagnozën e tij të hershme. Kjo bëhet me anë të ekzaminimit të feçes, dhe nëse është pozitive, atëherë pacienti i nënshtrohet kolonoskopisë.

Reth 95% e rasteve të kancerit kolorektal janë adenokarcinoma dhe pjesa tjetër limfoma dhe karcinoma skuamoze qelizore. Adenokarcinoma e merr origjinën nga epiteliumi glandular i mukozës së zorrës. Në varësi të arkitekturës glandulare, pleomorfizmit dhe mukosekrecionit, adenokarcinoma ka tre shkallë të diferencimit që janë; e mirë diferencuar, mesatarisht e diferencuar dhe e padiferencuar. Në zorrën e trashë zhvillohen lloje të ndryshme polipesh por është adenoma që njihet si prekanceroze, ato janë të shpeshta sidomos në meshkujt mbi 50 vjeç.
Nën moshën 40 vjeç, zhvillohen më pak se 2% e kancereve të zorrës së trashë. Duhet të përjashtohet predispozicioni gjenetik i trashëguar si polipozat adenomatoze familjare, ose kancerin jopolipoz të trashëguar që është vetëm në 4% e kancereve kolorektalë. Testet gjenetike laboratorike të gjakut janë shumë ndihmëse për të parë se cili pjesëtar i familjes është i rrezikuar dhe ndihmojnë në përcaktimin e riskut.

Vitet e fundit konstatojmë që në Shqipëri është rritur numri i rasteve me tumor të zorrës së trashë nën moshat 50 vjeç, madje dhe nën moshat 40 vjeë, sikundër kemi diagnostikuar dhe trajtuar raste dhe nën moshat 30 vjeç.

Nga mosha 50-75 vjeç rekomandohet të bëhet;
Çdo vit feçe gjak okult, sigmoidoskopia çdo 5 vjet, kolonoskopia çdo10 vjet. Në rastet me rrezik të lartë ekzaminimi duhet të fillojë pas moshës 40 vjeç. Pas moshës 75 vjeç kontrollet rekomandohen në varësi të situatave problematike që mund të paraqiten.
Kolonoskopia, sigmoidoskopia fleksibile, feçe gjak okult ndihmojnë në diagnostikimin e hershëm të polipeve dhe formacioneve potencialisht displazike. Sot aplikohet dhe kolonoskopia virtuale via CT, por kjo e fundit ka kosto më të lartë, ka rrezatim nga skaneri, dhe nuk mund të bëjë polipektomitë që i realizon kolonoskopia standarte.
OBSH në studimet që kanë bërë sygjerojnë që nga ekzaminimi çdo dy vjet ose çdo vit të feçes, pas 10 vjetësh, mund të ketë një reduktim deri në 20% në vdekshmërinë e kancerit kolorektal. Parandalimi ofron strategjinë më të sigurtë dhe afatgjatë për kontrollin e kancerit. Politikat dhe programet kombëtare duhet të zbatohen për të rritur ndërgjegjësimin, për të zvogëluar ekspozimin ndaj faktorëve të rrezikut të kancerit dhe për të siguruar që njerëzit të kenë informacionin dhe mbështetjen që ata kanë nevojë për të adoptuar mënyra jetese të shëndetshme.

Faktorët kontribues.
Pse është rritur numri i pacientëve të rinj të prekur me kancer?
Nuk dihet pse ka ndryshuar gjenetika, mbase stili dhe mënyra e ushqyerjes, konsumimi me tepricë i mishit të kuq dhe produktetve të zgarës, obeziteti, jeta sedentare, alkoli dhe duhani janë faktorët kontribues të këtyre tumoreve.
– Aktiviteti fizik, faktorët dietetik, mbipesha. Aktiviteti fizik i rregullt dhe mbajtja e një peshë të shëndetshme të trupit, së bashku me një dietë të shëndetshme, zvogëlojnë dukshëm rrezikun e kancerit. Ekziston një lidhje midis mbipeshës dhe obezitetit ndaj shumë llojeve të kancerit, si ezofagut, kolorektumit, gjirit, endometrit dhe veshkave. Ushqimi i lartë në fruta dhe perime të pasura me fibër mund të ketë një efekt mbrojtës të pavarur kundër kancerit të zorrës së trashë. Sikundër konsumimi i mishit të kuq është akuzuar si faktor kontribues në zhvillimin e kancerit kolorektal.
– Alkooli është një faktor rreziku për shumë lloje të kancerit duke përfshirë kancerin e gojës, faringut, laringut, ezofagut, mëlçisë, kolorektumit dhe gjirit. Rreziku i kancerit rritet me sasinë e alkoolit të konsumuar. Për disa lloje të kancerit, pirja e alkoolit të rëndë të kombinuar me përdorimin e duhanit rrit ndjeshëm rreziqet e kancerit. Në vitin 2010, kanceret që i atribuohen alkoolit vlerësoheshin të jenë përgjegjës për 337,400 vdekje në mbarë botën, kryesisht në mesin e meshkujve.
– Duhani. Në mbarë botën, përdorimi i duhanit është faktori më i madh i shmangshëm i rrezikut për vdekshmërinë e kancerit dhe vret rreth 6 milionë njerëz çdo vit, nga kanceri dhe sëmundjet e tjera. Tymi i duhanit ka më shumë se 7000 kimikate, të paktën 250 janë të njohur të jenë të dëmshme dhe më shumë se 50 janë të njohur për të shkaktuar kancer. Pirja e duhanit shkakton shumë lloje të kancerit, duke përfshirë kancerin e mushkërive, ezofagun, laring gojën, fytin, veshkën, fshikëzën, pankreasin, stomakun dhe qafën e mitrës.
– Ndotja e ajrit, ujit dhe tokës me kimikate kancerogjene kontribuon në ngarkesën e kancerit në nivele të ndryshme varësisht nga mjedisi gjeografik. Ndotja e ajrit në natyrë është klasifikuar si kancerogjen, ose kancer-shkaktuar, për njerëzit. Ekspozimi ndaj kancerogjenëve gjithashtu ndodh nëpërmjet kontaminimit të ushqimit, siç janë aflatoksinat ose dioksinat. Në vendin tonë duhet një kontroll më i rreptë ushqimor nga strukturat shtetërore mbi produktet e konsumimit nga popullata në drejtim të përdorimit brenda normave të përcaktuara nga komuniteti europian sidomos në drejtim të përdorimit të OMGJ. Ka mendime kontraverse mbi përdorimin e tyre.
Ka studime që lidhin rreziqet e OMGJ-ve në shëndetin e njeriut, kryesisht me çrregullime metabolike, diabeti, reaksione alergjike, komprimim të imunitetit të njeriut, rezistencë ndaj përdorimit të antibiotikëve, dhe sëmundjet tumorale. Ekspertët në vende të ndryshme mendojnë që duhet Moratorium mbi përdorimin e OMGJ-ve në bujqësi dhe industrinë ushqimore.
Këshillohet konsumimi i sa më shumë produkteve bio, fruta dhe perime, por jo gjithmonë të gjëndura nëpër markete. Ajo që duket e bukur, jo gjithmonë është e dobishme për shëndetin. Një grup shkencëtarësh nga 13 vende kanë mbështetur thirrjet për një moratorium për bllokimin e ushqimeve të modifikuara gjenetikisht pas miratimit të hulumtimeve të pa botuara që kanë ngritur frikën e rreziqeve të mundshme shëndetësore. Qeveria britanike ka qenë nën presion për të vepruar, pas një njoftimi nga 22 shkencëtarët që hulumtimi i kryer nga Dr. Arpad Pusztai, në Institutin e Kërkimeve Roëett, në Aberdeen të Britanisë së Madhe, kishte gjetur prova të ndryshimeve të sistemit imunitar dhe dëmtimit të organeve në minjtë të ushqyer me ushqim të modifikuara gjenetikisht. Eksperimentet dhe debatet në këtë pikë janë të nxehta dhe vazhdojnë në shumë vende të botës, në të dy krahët.

Diagnoza e hershme.
Diagnoza e hershme e kancerit rrit gjasat për trajtim të suksesshëm duke u fokusuar në zbulimin e pacientëve simptomatikë sa më shpejt që të jetë e mundur. Diagnoza e hershme ka për qëllim zvogëlimin e përqindjes së pacientëve të cilët janë diagnostikuar në faza të vonshme. Pasojat e kujdesit të vonuar të kancerit mbartin gjasat më të ulëta për mbijetesë, morbiditet më të madh të trajtimit dhe kosto më të lartë të kujdesit, duke rezultuar në vdekje të shmangshme dhe paaftësi nga kanceri. Diagnoza e hershme përmirëson rezultatet e kancerit duke siguruar kujdesin në fazën më të hershme të mundshme dhe prandaj është një strategji e rëndësishme e shëndetit publik në të gjitha mjediset.

Agjensia Ndërkombëtare për Hulumtime mbi Kancerin (IARC) ka arritur në përfundimin se përfitimet e depistimit me testet e përcaktuara aktualisht të bazuara në jashtëqitje (testi i gjakut okult guaiac fekal ose testi imunokimik i feceve) dhe ekzaminimet endoskopike (sigmoidoskopia ose kolonoskopia) janë shumë të vlefeshme. Prandaj, testet e jashtëqitjes, të cilat janë të lira dhe të lehta për tu realizuar, janë më praktike në shumë zona të botës, përfshirë këtu edhe Shqipërinë.

Programet e screening nuk rekomandohen në shumë vende me indeks të ulët të zhvillimit me incidencë të ulët, kështu që këto nisma janë të pakta në Afrikë, Azi dhe Amerikën e Jugut. Shqipëria ende nuk ka një program kombëtar screening për parandalimin e kancerit kolorektal. Mbijetesa është shumë më e lartë kur kanceri kolorektal zbulohet në një fazë të hershme; sidoqoftë, më pak se gjysma e rasteve diagnostikohen herët, madje edhe në vendet e zhvilluara, kryesisht për shkak të niveleve të kontrollit suboptimal. Për shembull, vetëm rreth 40% e kancerit kolorektal diagnostikohen në një fazë të hershme në Kanada, Danimarkë dhe Mbretërinë e Bashkuar, më shumë se 50% e rasteve kur vijnë në spitale në Shqipëri janë tashmë faza të përparuara metastatike.

Trajtimet moderne të kancerit kolorektal përfshijnë protokollet e trajtimit kirurgjikal i cili realizohet me kirurgji tradicionale të hapur, laparaskopike (me sondë) dhe kirurgjinë robotike e cila është shumë efikase sidomos në tumoret e rektumit. Trajtimit kirurgjikal i bashkangjitet trajtimi neoadjuvant (para operacionit) me kemioradioterapi në varësi të vlerësimit bashkarisht me mjekun onkolog, dhe trajtimi post-operator me kemioradioterapi, po përsëri në konsulencë me mjekun onkolog. Trajtimi i kancerit kolorektal është trajtim multidisiplinar, dhe përfshin disa specialistë të fushës, si kirurg, onkolog, radiolog, gastroenterolog, anatomopatholog, staf për kujdesin ndaj kolostomisë dhe rehabilitimit të pacientit etj. Shoqëria shqiptare ka nevojë për ndërgjegjësim të vazhdueshëm, informim me të gjitha burimet e informacionit, aplikimin e planit kombëtar të kontrollit të detyrueshëm kolonoskopik mbi moshën 50 vjeç, për parandalimin në kohë të sa më shumë rasteve potencialisht tumorale me një kosto të rënduar financiare si për shtetin ashtu dhe për individin, përgjatë procesit të trajtimit.

”Protegas sanitas, diutius vivere” mbroni shendetin, të jetoni gjatë.

Përgatitur nga MD. PhD, Lida Shosha #ColorectalConsultant, Spitali Amerikan 1.

Për më shumë informacion ose vizitë kontaktoni në 042357535 ose klikoni në: rezervime.spitaliamerikan.com

Spitali Amerikan, përqafoje jetën!

Çfarë është hernia diskale?

By Spitali Amerikan - Të Reja

Çfarë është hernia diskale?

Shtylla kurrizore përbëhet nga një shumicë e kockave të ndërlidhura të quajtura rruaza kurrizore. Midis këtyre strukturave kockore ndodhet struktura e quajtur disk, një ind jo i ngurtë që lidh rruazat e diskut intervertebral. Disqet e quajtura fibrosus annulus në mesin e një shtrese të jashtme formojnë një bërthamë solide të quajtur pulpos. Kjo strukturë mund të krahasohet me funksionin e balestrave të një makine.Roli i diskut është që t’i mundësojë boshtit kurrizor të njeriut lëvizje në të gjitha drejtimet. Si pasojë e lëvizjeve të ndryshme që bën njeriu gjatë punës dhe aktiviteteve të veta jetësore vjen deri te degjenerimi i diskut, duke kaluar nga një masë e butë në një masë më të fortë.

Po ashtu, si pasojë e këtyre degjenerimeve, por edhe si pasojë e ndonjë ngritjeje të ndonjë peshe apo ndonjë lëndimi, vjen deri te rrëshqitja e diskut që në gjuhën mjekësore quhet hernie diskale. Hernia diskale ndodh kur një nga disqet në shpinë fryhet prej vendit të tij të vërtetë. Disqet janë jastëkë të vogla rrethore në mes të vertebrave (unazave) në shpinën e trupit të njeriut. Ato janë të ngjeshura dhe shërbejnë si jastëk për unazat e shpinës. Herniet e disqeve bëjnë shtypjen e nervave, të cilët dalin nga shtylla kurrizore dhe shkaktojnë dhembje të ndryshme. Më së shumti paraqiten në pjesën e poshtme të shpinës.

Cila është metoda e kurimit ?

Rreth 80 – 90% e pacientëve që vuajnë nga hernia diskale e shfaqur papritmas mund të kurohen pa pasur nevojë për ndërhyrje urgjente kirurgjikale. Mjeku juaj zakonisht do e fillojë trajtimin me metoda jo kirurgjikale. Në rast se dhimbja ju rritet si pasojë e përmbushjes së aktivitetit të përditshëm jetësor, në rast se keni humbje të ndjesisë të urinimit ose problem me fuqinë tuaj atëherë mjeku mund t’ju rekomandojë për trajtimin kirurgjikal. Zakonisht kirurgjia e rekomanduar ka më shumë se 90% sukses për shërimin e dhimbjes së këmbëve, por duhet të vlerësohen dhe të respektohen rekomandimet e dhëna pas operacionit.

A mund të jetë urgjent operacioni i hernies diskale ?

Ndodh që hernia diskale shtyp rrënjët nervore që shkojnë drejt këmbëve dhe shkaktojnë humbje të fuqisë të këmbëve. Për këtë arsye mund të jetë i nevojshëm operacioni urgjent. Nëse ju ndodh dicka e tillë, atëherë ju duhet të drejtoheni tek mjeku. Në raste të rralla një hernie e madhe diskale për shkak të presionit mbi nerva bën të mundur humbjen e kontrollit të fshikëzës së urinës dhe zorrës së trashë. Pacienti fillon të urinojë në mënyrë të pavullnetshme. Kjo gjendje zakonisht shoqërohet me mpirje dhe humbje ndjeshmërie në pjesën e zonës genitale. Kjo situatë është një ndër disa raste të hernies diskale që kërkon kirurgji urgjente.

Për më shumë informacion ose vizitë me mjekët tanë kontaktoni në 042357535 ose klikoni në: rezervime.spitaliamerikan.com

Spitali Amerikan, përqafoje jetën!

Në çfarë konsiston dhe përse shërben prova ushtrimore (biçikleta)? nga Dr. Alfred Nona

By Spitali Amerikan - Të Reja

Materiali është përgatitur nga Dr. Alfred Nona, kardiolog në Spitalin Amerikan 1.

Prova ushtrimore (ose stress test ose biçikleta në gjuhë popullore) është një nga instrumentet diagnostike dhe pronjostike më të përhapur që përdorin rregullisht kardiologët për vlerësimin e sindromës koronare kronike ose kardiopatisë iskemike kronike (ngushtimit të venave të zemrës në gjuhë popullore edhe pse në realitet ato janë arterie).

Qëllimi i përdorimit të PU (provës ushtrimore) është të identifikoj më shpejt dhe në kohë problematika kardiake që nuk evidentohen në kushte qetësie duke parandaluar probleme të mëtejshme që shpesh mund të jenë edhe serioze.

Sforcimi apo eforti që i bëhet pacientit është i tillë që atij t’i rritet frekuenca kardiake (rrahjet e zemrës) dhe vlerat e tensionit arterial, duke bërë që të rritet gjithashtu konsumimi i oksigjenit nga ana e miokardit, pra zemra të ketë nevojë për më shumë gjak për të përballuar këtë nivel pune me intensitet më të lartë (pra e lodhim zemrën me fjalë popullore).
Kjo e fundit më pas evidenton probleme që shihen vetëm në sforcime. Mjekët arrijnë të shohin ndryshime në nivel të elektrokardiogramës (EKG-së) e cila përsëritet disa herë gjatëë efortit apo ndryshime në simptoma dhe nëpërmjet këtyre ndryshimeve kuptojnë nëse kemi probleme me enët e gjakut.

Ky test përdoret edhe për problematika të tjera kardiake siç janë aritmitë e ndryshme. Pra në fazën e parë të sëmundjes së enës së gjakut (aterosklerozës pra koronaropatisë) reduktimi i kalibrit të koronareve mund të shihet vetëm me rritjen e konsumit të oksigjenit nga ana e miokardit pra me ushtrimin fizik.

Përdorimi i këtij testi bëhet tek ata individë që mund të kryejnë aktivitet fizik dhe mund të rrisin kapacitetet kardiocircolatore. Prova ushtrimore ka një profil sigurie shumë të lartë, por gjithsesi duhet të merren parasysh disa kritere apo kundërindikime absolute apo relative.
Nuk ka nevojë për përgatitje të veçantë, mjafton një veshje komode dhe një ushqim i lehtë disa orë përpara kryerjes.

Pra si përmbledhje PU përdoret për të diagnostikuar sindromën koronare kronike për ta konfermuar apo përjashtuar atë ose ndonjëherë për të vlerësuar aritmitë. Gjithashtu përdoret edhe për të vlerësuar efikasitetin e terapisë që po merr pacienti apo efikasitetin e ndërhyrjes me PCI (stent) apo By-Pass (operacion në zemër).

Kështu që të lejon të egzaminosh përgjigjen e aparatit kardiocircolator ndaj ushtrimit fizik duke vlerësuar Fc, PA modifikimet EKG dhe simptomat e referuara nga pz.

Metodika:

Mund të përdoren dy variante

1) cicloergometri ( biçikleta)

2) ose treadmill (tapis roulant apo tapeti në gjuhë popullore) ky i fundit është më i përdorur në USA dhe aktiviteti fizik është më fiziologjik dhe angazhon më tepër grupe muskolare dhe indukton një konsum oksigjeni 10-15% më të lartë sesa cicloergometri. Ky i fundit është më i sigurt, më i manovrueshem dhe me më pak artefakte në EKG, por që shpesh nuk arrijmë konsumimin maksimal të O2 nga lodhja muskolare sidomos tek individë në moshë edhe individë që janë pak të stërvitur.

Kohëzgjatja optimale gjatë efortit duhet të jetë 8-12 minuta dhe me një arritje të rrahjeve të zemrës që duhet të shkojnë të paktën 85% e kapacitetit maksimal të atij pacienti dhe gjatë egzaminimit është i nevojshëm monitorimi i vazhdueshëm me EKG dhe monitorimi i vlerave të tensionit në çdo stad (hap).

Motivet kryesore për ndërprerjen e stress test-it janë:

Kur kemi dhimbje kraharori dhe dispnee të theksuar
Ndryshime të ST-T poshtëë-livelim apo lart-livelim
Sintoma neurologjike (ataksi, vertigo apo pre-sinkope)
Aritmi madhore
Kur kemi rënie të tensionit
Lodhje muskolare
Rritje shumë e madhe e vlerave tensive
Zhvidhimi i një blloku të degës së majtë etj

Interpretimi i PU: duhet të marrim në konsideracion disa parametra siç janë fillimi i angor (dhimbjes së kraharorit), ndryshimeve elektrokardiografike, aritmive, përgjigjes hemodinamike dhe tolerancës ndaj efortit për të thënë që ajo provë është positive apo negative.

Sa është kapaciteti identifikues i ngushtimit të koronareve?PU ka një sensibilitet të ulët por një specificitet të lartë. Sensibilitet do të thotë, sa pacientë identifikojmë që kanë koronaropati në të gjithë të sëmuret me koronaropati, pra e thënë më thjeshtë në 100 persona me probleme me enët e gjakut sa arrijmë të identifikojmë ne, dhe në rastin e provës ushtrimore kjo vlerë është gati 65-70 % pra në 100 koronaropate identifikojmë 65-70 të tillë.
Ndërsa specificiteti i PU është më i lartë, afërsisht 80%, që do të thotë që 80% e të diagnostikuarve me provë positive (problematike) kanë realisht probleme me koronaret dhe vetëm 20% e atyre që dalin pozitiv (pra me probleme në stress test) mund të kenë probleme të tjera jo të lidhura me koronaret (pra janë FP, fals pozitiv).

Faktorët që influencojnë rezultatin e PU dhe janë detyrë e mjekut t’i identifikojë:

Përdorimi i digoksinës (medikament i zemrës)
Përdorimi i beta bllokuesve (medikamente zemre)
Prezencë e një blloku të degës së majtë apo ndonjëherë edhe të djathtë, prezence e një pacemakeri që stimulon zemrën.
Trashja e mureve të zemrës dhe një elektokardiogramë me ndryshime në kushte fillestare (ndryshime të segmentit ST-T), etj.

Për më shumë informacion ose vizitë me mjekët tanë kontaktoni në 042357535 ose klikoni në: rezervime.spitaliamerikan.com

Spitali Amerikan, përqafoje jetën!

Humbi 57 kg pas ndërhyrjes tek “Spitali Amerikan”, Linda: Më ka ndryshuar jeta

By Spitali Amerikan - Të Reja

Jeta e Linda Dedës ka ndryshuar rrënjësisht pas rënies drastike në peshë. Një vit më parë, Linda i është nënshtruar ndërhyrjes së bypass-it gastrik në “Spitalin Amerikan”, ku ka arritur të humbë 57 kilogramë. Mjekët e Spitalit Amerikan thonë se është një ndërhyrje që iu ndryshon rrënjësisht jetën pacientëve.

“Ka patur disa pacientë që kanë bërë ndërhyrje, kur kanë ardhur nuk i kam njohur se kanë ndryshuar kaq shumë. Ka avantazhe të jashtëzakonshme. ndryshojnë jetën, cilësinë dhe zgjasin jetën“.

Linda ishte e ftuar në emisionin “Abc-ja e mëngjesit” ku tregoi se si e mori vendimin për të bërë një ndërhyrje të tillë. Ajo u shpreh se pesha e tepërt kishte filluar t’i shkaktonte probleme në të ecur dhe me frymëmarrjen.

“Të duket ndërhyrje e madhe se është në organet e trupit, nuk është një ndërhyrje estetike. Ishte komplet e kundërta. Iu jap të drejtë familjarëve që shqetësohen para ndërhyrjes, kam ndenjur 5 netë në spital, të gjashtëm kam qenë në shtëpi dhe kam dalë për kafe pasdite. Domethënë se mendova se do t’i kthehesha aktivitetit normal menjëherë me vajtjen në shtëpi dhe se njeriu do të mund të mësonte të jetonte me gramatura të vogla.”, u shpreh ajo.

Kirurgjia bariatike dhe teknika sleeve gastrectomy i mundëson pacientëve mbipeshë një zgjidhje optimale për të patur një jetë të shëndetshme.

Për më shumë informacion ose vizitë kontaktoni në 042357535 / 0693194929 ose klikoni në: rezervime.spitaliamerikan.com

Spitali Amerikan, përqafoje jetën!

Page 6 of 16«‹4 567 8 ›»